صورتت زودتر خوب شه

می خواستم مطمئن باشم که واقعا باربد رو دوست داری ... الآن دیگه مطمئن شدم، چون تو هیچ علاقه ای به بچه نداشتی اما اینجوری داری از بچه باربد و خود باربد دفاع می کنی. باشه تو درست می گی، باید بمونی سر زندگیت، اما حق نداری به این راحتی ها برگردی. باربد باید تعهد بده. اونم تعهد کتبی که اگه یه بار دیگه دست روی تو بلند کرد تو می تونی ازش طلاق بگیری و بچه ات رو هم ازش بگیری.
خنده ام گرفت باز ... گفتم:
- باربد دیگه از اینکارا نمی‌کنه همینطور که تو این سه سال نکرده بود ... اما به خاطر گل روی تو که به خاطر من کوبیدی از اصفهان اومدی اینجا چشم!
سپیده پشت چشمی نازک کرد و گفت:
- حالا پاشو کاراتو بکن بریم.
چشمامو گرد کردم و گفتم:
- کجا؟
- دکتر.
- دکتر برای چی؟
- اول برای اینکه مطمئن بشیم بچه ات سالمه. دوم به خاطر اینکه از سرت عکس بگیریم. سوم به خاطر اینکه یه دوایی چیزی بگیریم صورتت زودتر خوب شه. آخر هم بریم پزشکی قانونی برگه طول درمان واسه ات بگیرم تا در آینده یه مدرک ازش داشته باشی.
حرفاش همه منطقی بود، پس مطیع از جا بلند شدم و به اتاق رفتم و لباسامو عوض کردم.
به تشخیص دکتر هم بچه سالم بود و هم مادر بچه. پزشک قانونی هم بعد از معاینه برام ده روز طول درمان نوشت. سپیده تموم مدت حرص می خورد و فحش به باربد می داد. عجیب بود که با وجود وضعیت پیش اومده دوست نداشتم سپیده به باربد توهین کنه ... اما چیزی هم نمی شد بهش بگم چون عصبی تر می شد.
موندنم خونه بیتا خالی از دردسرم نبود ... مهم ترینش این بود که مامان تا شب از نبودم مطلع می شد و کلی دلواپسم می شد. وقتی به سپیده و بیتا گفتم هر دو با من هم عقیده بودن ولی مونده بودیم چطور به مامان خبر بدیم. اصلا و ابدا نمی خواستم خونواده ام چیزی از مشکلم بفهمن. نمی خواستم باربد از چشمشون بیفته! هر سه نشسته بودیم فکر می کردیم چه جوری خبر به مامان بدیم که بیتا گفت:
- من یه فکر خوب دارم. بهتره که رزا زنگ بزنه خونشون و بعد به مامانش بگه که دارن با دوستاش می رن مسافرت.
سپیده عاقل اندر سفیهانه نگاش کرد و گفت:
- بیتا مخت عیب کرده؟ اونوقت خاله نمی گه عقلت کمه توی ماه چهار حاملگی می خوای با دوستات بری مسافرت؟
یه کم فکر کردم و گفتم: